- κάμνω
- κάμνω (κάμνε impv.: aor. κᾰμον; κᾰμοι; κᾰμών, -όντες, -όντων.)1 labour, be in distress
καμόντες οἳ πολλὰ θυμῷ, ἱερὸν ἔσχον οἴκημα ποταμοῦ O. 2.8
τᾶν πρὸ Κιθαιρῶνος μαχᾶν, ταῖσι Μήδειοι κάμον ἀγκυλότοξοι P. 1.78
πολεμίων ἀνδρῶν καμόντων P. 1.80
ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳ P. 8.48
c. part., weary of,ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.29
μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.27
c. dat., distress oneself overμὴ κάμνε λίαν δαπάναις P. 1.90
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.